How to get to Machu Picchu- jak dostać się na Machu Picchu

Najlepszą bazą wypadową do takich miejsc jak zaginione miasto Inków Machu Picchu, czy kolorowa Rainbow Mountain jest oczywiście Cusco- największe miasto w peruwiańskich Andach. Tutaj można dolecieć niedrogo samolotem z Limy a następnie szukać połączenia do wybranych atrakcji turystycznych skrytych głęboko w górskich terenach. Jest kilka sposobów na to, jak dostać się na Machu Picchu, ale jeżeli próbujecie ograniczyć koszta, pozostaje Wam jedynie proste pytanie: czy udać się tam na własną rękę, samodzielnie czy z grupą? Oczywiście jeżeli dysponujecie znajomością hiszpańskiego napewno wpadniecie na pomysł, aby wybrać się tam na własną rękę i utargować jak najlepszą cenę u kierowcy. Taki pomysł pojawił się też w mojej głowie, niestety w praktyce wygląda to nieco inaczej. Kierowcy dogadują się między sobą i mają już gotowe stawki (oddzielne dla lokalsa, oddzielnie dla turysty), z których nie da się utargować już niższej kwoty- albo jedziesz albo nie, oni mają setki innych turystów, którzy przewiozą się bez targowania ceny. Niewiele więc pomoże nam tu nasz hiszpański. Drugi minus jest taki, że samodzielna podróż będzie pełna przesiadek, ponieważ połączenie takie prowadzi przez mniejsze miasteczka, gdzie kierowcy wymieniają się pasażerami aby mogli zrobić więcej kursów na mniejszych dystansach. Trasa prowadzić więc będzie z Cusco do Santa Maria, następnie z Santa Maria do Santa Teresa a potem z Santa Teresa do miejscowości Hidroeléctrica. Stamtąd każdy już podąża pieszo wzdłuż torów kolejowych, po których wiozą się pociągiem bardziej majętni (pociąg kosztuje 200$) albo lokalsi, dla których ceny są kilkakrotnie niższe. Trasa wynosi 2-3 godziny przez dżunglę. 2 godziny to czas na pokonanie trasy gdy nie urządzamy żadnej przerwy, zaś 3 godziny kiedy robimy po drodze zdjęcia, zatrzymujemy się na jakąś przekąskę itd.

The best location to visit places such as Machu Picchu and the beautiful Rainbow Mountain is the city of Cusco- the biggest city in the Peruvian Andes. You can fly into Cusco from Lima without spending a fortune and then head to all the tourist attractions from here, travelling deeper into the Andean areas. There’s more than one way to get to Machu Picchu, but if you’re on a budget then you really have just one question to ask yourself-should you go on your own, independently or with a group tour? If you speak Spanish your first thought will be- I can get the best price if I talk to the driver and get the best deal. That was my idea too, sadly it doesn’t really works like that in reality. The drivers of taxis and collectivos have their own inside code- they set a limit of the price that they won’t go below. So they already know how much they will charge tourists and how much money they can ask of locals and you cannot say or do much to change it. They will have many others interested in taking the offer without trying to lower the price. You can try to haggle and bargain but to no result. Even if you pick the independent travel to Machu Picchu, it will eventually turn out to be full of stops, transfers from one taxi/bus to another and picking up passengers along the way- this means the journey will be much longer than you first expected. The connection from Cusco to Machu Picchu will lead through Santa Maria, then Santa Teresa and then to Hidroeléctrica- from here you can walk to Aguas Calientes along the train tracks. The richer use the train (which is like 200$) or if you’re lucky to be a local, you can travel by that train and pay a normal price (around 4-5 times less than a tourist). The prices for foreigners and locals are always different in Latin America- flight, train tickets, entrance fee- so might as well get used to it. The walk from Hidroeléctrica to Aguas Calientes is around 2-3 hours. If you take pictures of the surrounding jungle, the river floating by this will take 3 hours, but if you walk fast without stops it’s just 2 hours.

Moja trasa wyglądała dokładnie tak:
Po nieudanej próbie znalezenia autobusu kursującego na potrzebnej trasie na dworcu autobusowym zlokalizowanym przy Avenida Grau, udałyśmy się w inne miejsce polecone przez lokalsów. Na drugim dworcu również okazało się, że nic nie jedzie w kierunku Santa Maria czy Santa Teresa. Wreszcie ze skrzyżowania Avenida Antonio Lorena z ulicą San Jose złapałam wraz z koleżanką taksówkę z Cusco do Santa Maria w cenie 65 soli za 2 osoby (33 sole za osobę), w taksówce były już 2 Peruwianki. Podejrzewam, że z tego samego miejsca było też wiele busików collectivo, bo skrzyżowanie to było zapełnione autami i tłumami ludzi. Można więc przy odrobinie cierpliwości poszukać opcji do Hidroeléctrica albo chociaż do Santa Teresa. My zmęczone już bieganiem wzięłyśmy taksówkę. Było ciasnawo, a Peruwianki co chwilę zatrzymywały się, żeby pozrywać jakieś liście, które miały lecznicze właściwości. Było jednak wesoło bo opowiadały nam różne legendy i historyjki. Polecały po drodze na górę Machu Picchu spróbować drinka o nazwie Maltina, który ma być tradycyjnym napojem Inków i jego picie wiąże się z rytuałem oddawania szacunku górze na którą się wybieramy, by zapewnić sobie bezproblemową wspinaczkę. Inny napój, którego warto spróbować to cafe chocolate. My jednak zostałyśmy przy wodzie, nie zauważyłyśmy bowiem nigdzie sprzedawców ze wspomnianymi powyżej drinkami po drodze.
Z Santa Maria do Santa Teresa- cała droga z Cusco tutaj trwała 6 godzin jazdy górskimi serpentynami (dobrze jest zainwestować w miętową gumę, żuć liście coca albo po prostu zażyć tabletkę przeciw chorobie lokomocyjnej). Uglę prynoszą krótkie przystanki gdy można zaczerpnąć świeżego powietrza, lub nacieszyć się górskimi widokami jak np Mirador Carrizales. Z Santa Teresa do Hidroeléctrica – ten odcinek pokonałyśmy w 30 minut, płacąc kilkanaście soli za osobę. Jest on chyba najstraszniejszy, bo trasa wiedzie skrajem kanionu, w dole kilkaset metrów pod nami płynie rzeka Río Vilcanota czyli po prostu Urubamba. Kierowca przed każdym zakrętem trąbi, aby dać znać nadjeżdżającym z naprzeciwka autom, że się zbliżamy. Droga jest bowiem tak wąska, że gdy mijają się na niej dwa auta nad urwiskiem, serce staje w gardle.

The route I’ve taken was precisely like this:
After trying to find the buses going in the needed direction at the bus station by Avenida Grau, me and a friend headed to another spot recommended by the locals. We were not successful at the other bus station either. Finally we came to a transportation hub located at the intersection of Avenida Antonio Lorena and San Jose where we’ve caught a taxi from Cusco to Santa Maria for 65 soles for the 2 of us (around 33 soles each). The taxi was shared with 2 other Peruvian ladies. I’m pretty sure you can find other options (maybe a connection to Santa Teresa or Hidroeléctrica) in this spot, there were lots of taxis & collectivos there. But as we were tired of running around and asking, we had no more patience and just took this taxi. We were pretty much squeezed in there, 5 of us in the car. We stopped the taxi every now and then to pick up some leaves (Peruvians said the have therapeutic & healing effects). But it was fun because the local ladies told us some cool legends and stories along the way. They recommended trying a drink called Maltina, which is a traditional Inca drink and drinking it is a whole ritual, when we pay respect to the mountain we’re about to climb and ask for reaching the top successfully. Other drink worth trying is cafe chocolate. We just stuck to water, since we didn’t see any vendors selling any of those drinks along the way to Machu Picchu- but if you do, check them out! Getting from Santa Maria to Santa Teresa from Cusco took around 6 hours of driving through snake-like roads, going in the serpentines through the mountain areas. It’s good to be prepared for that- have some minty chewing gum, coca leaves, or some motion sickness pills to minimize the feeling of nausea. You get a feeling of relief during short stops and you also get to see extraordinary Andean scenery such as Mirador Carrizales. Getting from Santa Teresa to Hidroeléctrica was pretty quick – this ride took us 30 minutes, paying around 15 soles each. Even though it’s the shortest distance of all your transfers, it’s definitely the scariest one too! You drive through a tiny strip of road right on the edge of rocks and hundreds of meters below in a canyon you can see a river of Río Vilcanota also known as Urubamba. The driver will honk before every turn, to warn the cars coming from the opposite direction that there’s another vehicle on the narrow road. When the cars pass each other on this slim strip of land you feel your heart almost jumping out of your chest.

Cała trasa zajęła nam więc w sumie ponad 8 godzin jeżeli policzymy wszystkie przystanki, przerwy, przesiadki i czekanie na kolejne auto lub busa. Na miejscu w Hidroeléctrica okazało się, że znajomi z hostelu przybyli tutaj bezpośrednim połączeniem szybciej i taniej niż my dwie! Ostatecznie więc lepiej jest poszukać dłużej i wybrać busik, który dowiezie nas od razu do Hidroelectrica, albo przynajmniej do Santa Teresa, stamtąd jest to już tylko pół godzinki. Warto zapytać w swoim hostelu czy orientują się skąd można złapać taki transport albo w agenturach turystycznych, których jest w Cusco jak mrówków. Trek przez dżunglę ze stacji Hidroeléctrica do Aguas Calientes: tutaj idziemy po prostu wzdłuż torów, nie ma więc jak się zgubić warto jednak pamiętać o tym, aby mosty i kładki pokonywać jak najprędzej i upewnić się czy nie zbliża się akurat pociąg. Słychać go już z daleka, wielu turystów jednak idzie mimo to po torach nie oglądając się na nic- kilkakrotnie obserwowałam jak z tego powodu pociąg musiał zatrzymać się zupełnie, bo na torach stał jakić baran robiący sobie selfie z nadjeżdżającym pociągiem. Nie ma się jednak czym przejmować: świst lokomotywy słychać z oddali, spokojnie można więc zachować bezpieczeństwo, jeśli tylko mamy włączone myślenie i zdrowy rozsądek.

This whole journey took us around 8 hours if we count all the stops & transfers of the way. Sometimes we waited for another car for half an hour, sometimes negotiating the price took another half hour. Once we got to Hidroeléctrica we have met some friends from hostel, who got there directly from Cusco faster and paid less. After all it’s just better to pick a connection by a collectivo or a taxi that will take us straight to Hidroeléctrica or at least to Santa Teresa (from there it’s just 30 min ride). Try asking at your hostel in Cusco if they can give you advice on the connection or some group tours- there’s plenty of those in Cusco as well. You’ll pay once and avoid all the hassle. Walk along the train tracks from Hidroeléctrica to Aguas Calientes: it’s simply following the train tracks, so there’s no way to get lost, but we do have to remember that the train will be operating so we need to cross all bridges and footbridges as quickly as possible, while also making sure that the train is not approaching. There’s no need to worry though- you will most definitely hear it from afar. Some tourists act quite reckless and just walk on the tracks all the time, not caring if the train is coming or not- the approaching train had to slow all the way down to a complete stop a few times because of some idiots taking selfies while walking ahead of the train right on the tracks. But as long as you use your common sense, you will be safe as you can hear the train’s whistle once it’s coming.

Miasteczko Aguas Calientes zwane jest także Machu Picchu Pueblo, dlatego jeśli wygooglujecie Machu Picchu to właśnie ta miejscowość pokaże się Wam na mapie. Sama góra Machu Picchu nazywana jest Huayna Picchu (to góra którą widzimy na każdym zdjęciu, wznoszącą się ponad ruinami miasta) oraz Huchuy Picchu (na niej rozmieszczone są ruiny). Samo miasteczko jest szalenie nudne i turystyczne, nie ma tutaj nic, co możnaby uznać za ciekawe. To po prostu miejsce noclegowe dla wszystkich, którzy chcą się dostać na MP. Dlatego ceny są tutaj bardzo wysokie, w wielu hostelach nie ma ciepłej wody (ogrzewanie jest gazowe, a dostać butlę z gazem do takiej miejscowości jest kosztowne i trudne). Ceny są tutaj czterokrotnie wyższe niż w Cusco, nie kupujcie więc tutaj żadnych pamiątek czy też ubrań (chyba, że naprawdę Was przyciśnie górskie zimno). Sweterek w Cusco kosztuje 20-30 soli, tutaj 80 lub więcej, magnes to koszt 10 soli zamiast 2-3 soli, jedzenie również jest drogie i pełno jest naganiaczy w ulicach, którzy oferują “very good price”. Nocleg miałyśmy w hostelu o nazwie H. Falcon, starsza Pani prowadząca go jest bardzo miła, donosiła nam gorącą wodę na herbatki z liści coca, hostel miał też gorące prysznice (co nie jest tu standardem) nie oferuje jednak śniadania. Cena wynosi 65 soli za noc (można też zapłacić w dolarach 21$) Właścicielka hostelu poleciła nam gdzie zjeść za normalne ceny, a nie za 50 soli. Należy odejść nieco od głownego placu i znaleźć restauracje o nazwach: Amazonas albo Loretana, są one umieszczona naprzeciwko siebie w ulicy Yahuar Huaca. Ceny są w obu restauracjach znośne- około 20 soli za posiłek. My wybrałyśmy Amazonas, ponieważ serwował znane nam chifu (peruwiańska wariacja na temat chińszczyzny). Można się tutaj objeść bez limitu, ponieważ oprócz zamówionego dania mamy dostęp do baru sałatkowego w cenie. Najedzone ruszyłyśmy jeszcze do ostatniego miejsca przed błogim snem.

Aguas Calientes

The town/village of Aguas Calientes is also known as Machu Picchu Pueblo, and that is the name you will find on the map while Googling it. The mountain of Machu Picchu is called Huayna Picchu (that is the mountain we see in all those glorious photos, raising in the background of the ruins of the lost Inca city) and Huchuy Picchu (on that mountain are resting the ruins itself). Aguas Calientes is extremely boring and there’s literally nothing to see there. It is simply a place to sleep over on the way to Machu Picchu Park. That is why the prices here are insane! A lot of hostels don’t have hot showers, because the water is heated by gas and it’s pretty hard to get the gas bottle refilled when you live in the middle of the mountains and a jungle. I’d say the prices here are around four times higher than in Cusco, so please do your souvenirs/clothes shopping before you arrive here! Just to explain it further- a sweater will cost you 20-30 soles in Cusco, here it’s 80! A small magnet is 10 soles here and you can get it for 2-3 soles in Cusco. Eating out is not cheap either- lot’s of waiters are yelling at you from outside their restaurants, claiming to offer a “very good price”. Our accommodation was in a hostel called H. Falcon, where an elderly lady brings you boiling water to make your coca tea (the breakfast is not included here) and the place does have hot showers (which is not a standard in Aguas Calientes). The price was 65 soles a night, you could also pay in dollars (I’ve paid 21$). The owner (kind, elderly lady) told us where could we eat for a normal price- not like 50 soles as the restaurants by the main square offered! What you need to do, is to walk away from it and head to restaurants called Amazonas or Loretana, both located by the street of Yahuar Huaca. Here you will pay around 20 soles for a nice, big meal. We ate at Amazonas, as they offered the classics- chifu (Peruvian version of Chinese cuisine), and you also have a limitless access to their salad bar. Before getting the well deserved rest, we visited one last spot in Aguas Calientes.

Machu Picchu- biuro z biletami do Parku Narodowego
Jeżeli zostawiliście kupno biletu na ostatnią chwilę (to wielkie ryzyko, bo na wejścia jest dzienny limit, warto więc bookować zawczasu online) albo po prostu nie wydrukowaliście biletu (koniecznie trzeba mieć ze sobą papierową wersję oraz paszport by wejść do Parku!) to można to wszystko załatwić w Machu Picchu ticket office. Pełna nazwa to Centro Cultural MachuPicchu, które znajdziemy kilka kroków od głównego ryneczku. Miasteczko jest naprawdę miniaturowe, nie da się więc tu zgubić. Tutaj można wydrukować swój bilet, podając jedynie numer paszportu (nasze dane są już w systemie jeśli kupowaliśmy bilet online). Z tego co pamiętam koleżance wydrukowano bilet za darmo, możliwe jest jednak, że jest pobierana symboliczna opłata dla zapominalskich, inaczej wszyscy przychodziliby tutaj drukować swoje bilety. Ja, dmuchając na zimne, mój bilet miałam wydrukowany od chwili gdy tylko go zakupiłam online.

Machu Picchu ticket office
If you want to buy entrance ticket to the National Park of Machu Picchu last minute (not a great idea as there’s a daily limit), or you have simply forgotten to print out the ticket booked online- you can do it all here. Remember that you need a paper version of your entrance ticket plus your passport to enter Machu Picchu! You can find the ticket office- called Centro Cultural MachuPicchu, right by the main square of the town. You shouldn’t have problems finding it, as the whole Aguas Calientes is very tiny. You can print out your ticket by giving them your passport number- there’s no fee for it as far I can remember, but maybe it’s just voluntary. I have printed my ticket months before, right after booking it, but my friend didn’t have her paper version.

Z Aguas Calientes do MP
Miasteczko jest oddalone 2 godziny od Parku Narodowego Machu Picchu i można się dostać tam jasno oznaczoną trasą. Wspinaczka jest wyczerpująca ale dzięki niej, doceniamy to miejsce jeszcze bardziej. Można oczywiście podjechać zielonym autobusem, który kosztuje 12$ (lub równowartość tej kwoty w solach tj. 40 soli) w jedną stronę i odjeżdża z wylotowej drogi z miasteczka w kierunku MP. My ruszyłyśmy w drogę pieszo, korzystając z autobusu jedynie w drodze powrotnej. Być może lepszym pomysłem zamiast wspinać się jest skorzystanie z busa, natomiast schodzenie z górki pieszo jest pewnie mniejszym wysiłkiem. My jednak nie byłyśmy zmęczone z rana i ruszyłyśmy na podbój Machu Picchu piechotką. W skrócie wygląda to tak, jakby wchodzić po schodach nieustannie przez dwie godziny- tak wygląda szlak do Parku Narodowego MP. Robi się coraz cieplej, przygotujcie się na to, że po drodze ściągacie z siebie kolejne warstwy ubrań (mimo, że jest tu podczas naszego lata zima). Gdy wyjdzie się w górne partie, słonko przygrzewa dość porządnie- większość ludzi była więc w koszulkach. Trasa wspinaczki trwa 2 godziny, my dla pewności opuściłyśmy hostel o 9 rano, aby wejść na popołudniowy bilet- tzw. segundo turno- od 12.00 do 16.00. Po drodze spotkaliśmy wielu ludzi, którzy wspierali nas dobrym słowej i zachęcali do dalszej wspinaczki- było ciężko, miałyśmy bowiem ze sobą na plecach cały nasz bagaż. Falta poco, falta poco!- wołali za nami, by dać znać, że zostało już tylko kilka kroków.

From Aguas Calientes to MP

The town is just 2 hours walk from the Machu Picchu National Park and you can get there by following the clearly marked trail. The climbing is really exhausting but it really just makes you appreciate that special place even more. You need to prepare to lose all your layers of clothes- it will be chilly in the town in the morning, but will get hot as you go up- most of the people there were just in t-shirts. IF you don’t want to climb, you can buy a bus ticket for 12$ (or 40 soles) one way- the buses are green and you can easily pick them up as you walk out of Aguas Calientes towards Machu Picchu using the main (and only) road. It might be easier to use the bus to go up, as walking down is not as hard as climbing. We just took it on the way back down from Machu Picchu to Aguas Calientes, to get back to Cusco faster. Walking all the way up to Machu Picchu took us 2 hours, but we left Aguas Calientes at 9 in the morning to make sure we will get there for our 12.00 entrance (we had a ticket for segundo turno, meaning 12-4PM). On the way up we’ve passed a lot of people who were walking down and giving us words of encouragement- falta poco – you’re almost there!

Park Narodowy Machu Picchu
Przy samym wejściu do Parku można jeszcze załatwić ostatnie “formalności” takie jak sikanie, kupno butelki wody, oddanie dużego plecaka do szatni i inne. Ceny są następujące- toaleta kosztuje 2 sole (wszystkie informacje online mówiły o cenie 1 sol ale wiadomo, że wszystko drożeje, moje ceny są więc też jedynie orientacyjne i trzeba się liczyć z tym, że mogą być dziś wyższe niż w lipcu 2018), szafka w której pozostawiamy plecak to 5 soli, mała butelka wody to 6 soli. W wielu miejscach online pisze się o obowiązkowym wynajęciu przewodnika, nie jest to jednak konieczne. My po wejściu do Parku zwiedzałyśmy go samodzielnie, czytając przygotowane wcześniej notatki o zaginionym mieście Inków i jego historii. Przewodnika można wynająć na miejscu, z tego co pamiętam cena wynosiła 15 soli od osoby. Ważne jest aby nie przekraczać 4 godzin, które mamy na zwiedzanie w ramach biletu na Machu Picchu, ponieważ przy wyjściu kontrolowane jest to raz jeszcze i za przekroczenie czasu doliczana jest opłata, tak jak za kolejne wejście do Parku Narodowego.

Machu Picchu National Park
At the entrance to the Park you can handle some last minute “businesses” like peeing, buying a bottle of water, checking your backpack into a locker etc. The price for the toilet is 2 soles (it was raised from 1 recently, so all the prices might be bigger now as opposed to July 2018), the locker was 5 soles and a small bottle of water was 6 soles. If you have a smaller backpack you can bring it inside, but if it’s quite big you need to leave it in the lockers. A lot of online sources claim that you need to have a guide- it is not mandatory though to hire one. After entering the Machu Picchu we were just exploring it on our own, while reading about the history of lost Inca city. If you want to hire a guide, there are available by the entrance and the cost is around 15 soles/person. What’s quite important is the 4 hour time limit we have with our ticket- if we stay longer than our entrance ticket allows, then me night be charged a second entrance fee, so be careful about timing.

Zrób sobie zapas czasu: trasa trwa 2-3 dni!
Ważne jest aby pamiętać, że dotarcie do Machu Picchu, zwiedzenie go i powrót może zająć nawet 3 dni drogi. Trasa z Cusco do Hidroeléctrica i pieszo do miasteczka Aguas Calientes to jeden cały dzień. Następnie wspinaczka na górę i zwiedzenie miasta to około 7 godzin (oczywiście można wyjść z Machu Picchu szybciej i jedynie na szybko je przelecieć, ale nie o to przecież chodzi), powrót do Cusco może zająć kolejny dzień lub całą noc. Można bowiem zdecydować się przenocować w Aguas Calientes raz jeszcze a do Cusco wyruszyć z powrotem następnego dnia.

Getting there lasts 2-3 days so… plan accordingly!
It is crucial to remember that getting to Machu Picchu and exploring it might take up to 3 days. The journey from Cusco to Hidroeléctrica and then walking to Aguas Calientes is a whole one day. Then climbing the mountain and exploring the ruins is around 7 hours (you can make it faster, but it’s not really about that- you want to cherish every minute of your time at Machu Picchu). Getting back to Cusco might take a whole day, or a whole night. It depends if you’re sleeping over in Aguas Calientes again and leaving in the morning next day, or hitting the road back to Cusco right after seeing Machu Picchu.

Nocna jazda do Cusco
My po zwiedzeniu zagnionego miasta Inków wyruszyłyśmy od razu w drogę powrotną. Busy łączące Aguas Calientes z Machu Picchu choć odjeżdżają co 10 minut to jednak wymagają czekania w sporej kolejce, po pół godzinie miałyśmy już bilety i siedziałyśmy w autobusie. Trasa busem to jakieś 20-30 minut. Szybki lunch w restauracji przy drodze wylotowej z miasteczka i wyruszamy wzdłuż torów do miejscowości Hidroeléctrica. Stamtąd mamy nadzieję złapać połączenie do Cusco, bez przesiadek. Droga przez dżunglę pokonywałyśmy pieszo mniej więcej w godzinach od 16.00 do 18.00, tak aby złapać ostatnie busy lub taksówki. W międzyczasie zrobiło się całkowicie ciemno aż nie było widać zupełnie nic a dżungla ożyła- żaby i węże na ścieżce przy torach dodawały nam nagłej energii do przyspieszania kroku. Po drodze spotkałyśmy jeszcze Francuzkę, która szła w zupełnej ciemności sama, bo rozładował się jej telefon, nie mogła więc sobie nim poświecić- dostałyśmy zawału gdy przemówiła do nas z ciemności 😀 na miejscu w Hidroeléctrica okazało się, że zostało tam tylko jedno auto- busik. Kierowca wiedząc, że nie mamy innego wyjścia chciał wytargować od nas szalone pieniądze, na koniec udało się nam jednak zapłacić 50 soli od osoby za kurs do Cusco. Bardzo długo czekaliśmy jeszcze w ciemnościach na to, czy przyjdą kolejni pasażerowie, nikt się jednak nie pojawił, więc kierowca odjechał z nami trzema, po drodze zgarniając jeszcze parę osób w paru miasteczkach. Nocna jazda busem przez góry była hardcorowa- 3 osoby z 7 rzygały do plastikowych reklamówek a ja starałam się przeżyć i nie dołączyć do ich grona. Seprentynowe drogi wijące się przez góry i wiariacka jazda lokalsów to nie żart gdy trwa to 6 godzin lub więcej. Dobrze jest się więc na to przygotować. Trasa Hidroeléctrica-Cusco trwa ogólnie 6-7 godzin w zależności od tego na ile przerw się zatrzymamy, czy ilu pasażerów po drodze zbierzemy.

Night trip to Cusco
We decided to leave right after seeing the lost Inca city, not willing to spend another night in Aguas Calientes. The tourist buses that take you back to Aguas Calientes from MP are leaving every 10 mins, but you will most probably wait in a long line. It will take around one hour of waiting in the line+the bus ride. After a quick lunch we started walking along the train tracks to Hidroeléctrica. We were hoping to catch the last connection to Cusco from there. Our walk through the jungle was between 4 and 6 PM, which means it was already pitch dark by the time we finished. It gets dark really fast in the jungle so keep that in mind. It was quite interesting as the whole jungle came to life after darkness- the sounds of it all plus the frogs and occasional snakes on the road gave us super power and super speed. Somewhere along the way we’ve met a French girl who was walking in the darkness all alone without any light- she said her phone has died. We have almost died as well when she spoke to us out of the dark, wild jungle 😀 Once we made it to Hidroeléctrica it turned out that there’s just one bus left. So since the driver knew we didn’t have any other option he wanted us to pay some crazy price. After some negotiations we paid 50 soles per person for a ride to Cusco. We have waited for quite some time in the dark to see if some other tourists will come to catch the bus as well, but no one showed up and we finally left. That night ride was pretty hardcore- 3 people out of 7 were throwing up to plastic bags and I tried my best not to do the same. Those mountain roads are all twisting like a snake and it makes driving crazy- the trip lasting 6 hours can turn into a nightmare. So it’s good to be prepared for the legit case of nausea! The ride from Hidroeléctrica to Cusco will last like 6-7 hours, depending on how many breaks the driver takes and how many people he’ll pick up along the way.

Pomimo trudów podróży, sporych kosztów, i całego zamieszania z pewnością warto jest się tam wybrać. Zobaczyć Machu Picchu raz w życiu powinno być na podróżniczej liście każdego. To miejsce naprawdę sprawia, że opada kopara! Obejrzyjcie też moją wideorelację z tej podróży tutaj. Byliście już? Czy Wasza droga wyglądała podobnie?

In spite of all the hardships of the travel, the costs and all the hassle it is most definitely worth it. Visiting Machu Picchu once in your life is an absolute must do. That place is truly magical and will leave you speechless. You can also see my vlog from this trip here. Have you been there yet? Was your route similar to mine?